Sven is ons derde kindje en was de eerste weken van zijn leven ontzettend tevreden en rustig. Na een aantal weken ging hij ineens niet meer slapen. Hij was uren ontroostbaar aan het huilen en wilde alleen maar door mama gewiegd worden. Wegleggen betekende weer wakker worden en huilen. Ook in de kinderwagen of draagzak was hij ontroostbaar.

Hij keek altijd met grote ogen, zijn lijfje trilde en hij sloeg constant met armen en benen, kon in zijn bed ook de rust niet vinden. De enige manier om hem rustig te krijgen en in slaap te krijgen was wiegen, wiegen, wiegen. En op een donkere, stille kamer, want elke prikkel was teveel voor hem en zorgde ervoor dat hij niet kon (blijven) slapen. En dat was hard nodig, want Sven dronk alleen als hij goed had geslapen. En de enige manier was in zijn bed, op zijn zij. Het was een dagelijkse strijd, het vergde al onze aandacht en energie. En omdat hij ‘s nachts meer rust vond dan overdag, haalde hij alles ‘s nachts in en waren de nachten dus ook intensief. Het brak ons op.

Toen de lockdown eindelijk voorbij was, zijn we naar een osteopaat gegaan. Drie keer zijn we hier geweest, telkens was het effect helaas van korte duur. Uiteindelijk via een slaapcoach bij Ellen terecht gekomen. De snelle geboorte van Sven zou er wellicht voor hebben gezorgd dat er nog ‘openstaande’ geboortereflexen in de weg zaten.

Tijdens de eerste afspraak konden we onze ogen niet geloven toen Sven zelf aan bleek te kunnen geven waar de pijnpunten zaten bij hem. Hij bleek lichamelijk veel spanningen te hebben, en je adviseerde ons eerst een afspraak te maken bij visceraal therapeut Lourenz en daarna zou je met Sven verder gaan. Je hebt ons niet losgelaten tijdens dit traject en had nauw contact met Lourenz wat wij erg waardeerden.

Alle behandelingen, de nieuwe inzichten die jij ons gaf en de oefeningen om thuis te doen, brachten Sven na elke afspraak weer een beetje meer rust. Geen extreme huilbuien meer, hij kon ontspannen, hij kon eindelijk op zijn rug liggen in bed en slapen in de kinderwagen, de draagzak was geen probleem meer en ook het drinken op de dag ging beter. We waren uit de negatieve spiraal!

Inmiddels is Sven ruim 6 maanden en een blije, nieuwsgierige baby die nog steeds erg druk kan doen, maar wel tevreden is en meer rust heeft om zich over te geven aan zijn slaap. Hij drinkt nog wel steeds alleen de fles als hij in zijn bedje ligt, maar hij valt vaker zonder hulp in slaap en slaapt beter. Wat geeft dit ons een hoop rust! Hij ontwikkelt zich goed en geniet ook echt van alles wat hij kan; hij tijgert vastberaden de hele kamer door en geniet van zijn vaste hapjes. We doen nog steeds oefeningen met hem in de hoop hem de rust te blijven helpen vinden.

Bedankt voor je betrokkenheid Ellen, en voor je rust en geduld tijdens de behandelingen met Sven. We hebben hem dankzij jouw hulp een stevige basis kunnen bieden om zich te kunnen gaan ontwikkelen zonder lichamelijke belemmeringen. En je hebt ons een stuk wijzer gemaakt!