In de zomer van 2019 zijn wij met Koen, toen net 8 jaar, bij Ellen terechtgekomen. Koen liep vanaf het moment dat hij kon lopen op zijn tenen. Hij had hier al kinderfysiotherapie voor gevolgd maar dit had alleen effect op het niet te kort worden van zijn beenspieren maar gaf geen oplossing om van het habituele tenen lopen af te komen.

Motorisch had Koen last van de spanning in zijn benen met o.a. leren zwemmen, goed hardlopen enz. We zochten naar oplossingen maar niemand kon ons verder helpen. Tot een tupperwareparty bij een collega. Haar man is osteopaat en op de vraag of osteopathie iets kon betekenen, verwees hij ons naar Ellen voor reflexintegratie therapie, waar we op dat moment nog nooit van hadden gehoord.

Bij het intakegesprek en screening bleken er meerdere reflexen niet in Koen zijn systeem te zijn geïntegreerd. De oorsprong hiervan lag al in de zwangerschap. Koen heeft 9 maanden in eenzelfde houding (in stuit) in de buik gezeten. Een versie mislukte want Koen bleek niet gedraaid te kunnen worden door een weerstand. Een keizersnede werd gepland die vervroegd werd door beginnende zwangerschapsvergiftiging. Bij de keizersnede bleek Koen klem te zijn gegroeid tussen de ribben en het kostte moeite om hem uit de buik te halen.

Na de geboorte had Koen moeite met aanhappen voor de borstvoeding maar dit is in het begin opgevangen door een tepelhoedje te gebruiken. Verder had hij een waterbreukje dat op 2-jarige leeftijd operatief is verholpen. Maar verder verliep alles goed en groeide en ontwikkelde Koen goed.

Met 13 maanden ging Koen loslopen. Hiervoor heeft hij 2 weken gekropen maar hij liep hiervoor al rond de tafel. Altijd op zijn tenen en hij was sterk in zijn houding. Achteraf bleek bij Ellen dat dit dus een bepaalde spierspanning was en dat hij door de geboorte bepaalde reflexen niet geïntegreerd had in zijn systeem waardoor hij altijd ‘aan’ stond, dus gespannen was.

Dit ‘aan’ staan in combinatie met hooggevoeligheid resulteerde bij Koen dat de dagelijkse prikkels hard binnen kwamen en hij niet tegen onrecht kan. Dit was op het kinderdagverblijf en school niet de beste combinatie.

Tot groep 3 gaf dit geen grote problemen, maar vanaf groep 3 waar meer concentratie nodig was werd dit een probleem. Hij had een ontwikkelingsvoorsprong toen hij naar groep 3 ging maar halverwege groep 3 scoorde hij slecht. School twijfelde aan IQ. Een IQ test wees uit dat hij een bovengemiddeld begaafd is en dat het niet daaraan lag. Wel had hij een lage verwerkingsnelheid. Waarom dit was, werd niet duidelijk. In combi met slechte concentratie en woede bij onrecht werd er in groep 4 gedacht aan ADHD.

Totdat we eind groep 4 bij Ellen kwamen en uit de screening bleek dat o.a. zijn ogen niet netjes een regel konden lezen maar alle kanten uitschoten. Daarom had hij dus moeite met lezen! Ook andere vaardigheden waarbij een samenwerking van de hersenhelften een vereiste was gaven problemen. Zoals netjes aan elkaar kunnen schrijven. Dit verklaarde een hoop over de schoolprestaties want het koste hem ontzettend veel moeite zijn lichaam onder controle te krijgen en zich nieuwe lesstof eigen te maken. Ook waren zijn spieren altijd aangespannen en werkten ook tegen.

Ellen is begonnen door stapsgewijs oefeningen te gaan doen met Koen om de reflexen te integreren. Koen deed trouw zijn oefeningen en voelde de verbeteringen. Zijn spieren begonnen langzaam te ontspannen en Koen begon plat te lopen. Lezen ging beter en de schoolprestaties gingen vooruit.

In samenwerking met school is Koen eerst aangeleerd netjes blokletters te leren schrijven maar later is het hem gelukt aan elkaar te schrijven. Cito-scores gingen omhoog. Ellen probeerde steeds meer de hersenhelften samen te laten werken en naarmate dit beter ging had dit ook effect op de prikkelverwerking. Koen werkte in de klas met een koptelefoon op en zat een gedeelte van de dag te werken in een studiebuddy. Langzaamaan is het ook gelukt om hiervan af te komen.

In groep 6 hebben de juffen gezien hoe Koen vooruitging en hebben ze een sessie gehad met Ellen om te kijken hoe ze Koen verder konden helpen. Dit was een leerzame sessie met ook veel tips die voor andere kinderen in de klas ook effect konden hebben. Nu in groep 7 is hij gewoon onderdeel van de klas, zonder koptelefoon en kan hij goed meekomen.

We zijn heel erg blij met de professionele hulp van Ellen! Ellen straalt rust en vertrouwen uit en is super lief voor kinderen. Ze kan heel goed en begrijpelijk uitleggen. Zowel voor volwassenen, leraren als kinderen. We hebben heel veel geleerd van Ellen over hoe een menselijk lichaam reageert/ ergens mij omgaat.

Voor ons en Koen is Ellen van onschatbare waarde. We raden iedereen een Ellen aan in zijn/haar leven aangezien iedereen iets aan haar kennis kan hebben.

Door Ellen hebben we een Koen die plat kan lopen, minder gespannen is, met prikkels om kan gaan, zijn lijf meer onder controle heeft en weer plezier in het leren heeft zonder allerlei frustraties! Ellen heel erg bedankt hiervoor!

Recensie van Koen:

Ik ben heel blij met de hulp van Ellen. Door haar loop ik niet meer op mijn tenen. Als ik haar hulp niet had gekregen, liep ik nog steeds op mijn tenen en dat was niet fijn. Ik ben ook blij dat mijn vader en moeder dit voor mij hebben gedaan.

Ik kan niet zeggen dat het niet leuk was. Het was gewoon SUPER leuk en fijn!
Bedankt Ellen!!!!!!!!