Oude vent van 62 op zoektocht:

Het sluipt er langzaam in.
Je beweegt wat minder gemakkelijk.
Opstaan begint wat moeite te kosten.
Herstellen na het sporten gaat steeds langzamer.

Opstartproblemen, pijntjes hier pijntjes daar.
Zelfs wandelen gaat al niet zo lekker meer.
Je realiseert je dat je eigenlijk op leeftijd begint te komen.
En je bedenkt: zo gaat dat dus.

De reguliere wetenschap is heel goed,
maar doet ook in een aantal gevallen aan symptoombestrijding.
Uiteindelijk heb je toch zoveel klachtjes dat je denkt:
daar moet toch wat op te verzinnen zijn.

Naar aanleiding van goede verhalen ben ik bij Ellen terecht gekomen.
Die kijkt naar andere dingen en nee,
ze doet (nog even) niks aan mijn rugpijn en die pijnlijke knie.
Ze gaat letterlijk terug naar de basis.

Als baby is het bij mij al fout gegaan; 7 maands kindje.
Geen goeie reflexen ontwikkeld.
Ze kan het zo opnoemen; steunzolen nodig, verkeerde greep om dingen vast te pakken,
beroerd handschrift, geen lekkere motoriek, vroeger al niet.

En als je jong bent kun je dat nog wel compenseren;
later kan dit de oorzaak zijn (blijkt) van een heleboel vage klachten…
De spanning bouwt zich letterlijk op.

En dat is wat Ellen doet:
Teruggaan naar de basis.
Die verkeerde basis goed maken (het duurt even, want het is al jaren niet in orde).
Die verkeerd opgebouwde spanning weghalen;
leren ontspannen, letterlijk (op de juiste manier) leren bewegen.
(Steunzolen ook aan de kant gelegd trouwens)

Gaandeweg besef je hoe beroerd het eigenlijk geweest is.
En hoe prettig is het om de kracht weer in je lijf terug te voelen komen.
Je gaandeweg weer jonger te voelen!
Ik word er erg blij van!

Gert
Jonge vent van 62